Depresja
Boli dusza i ciało. Ciężko jest podejmować decyzje. Depresja jest chorobą. Depresję można i trzeba leczyć. Lekarzem, który leczy depresję jest specjalista psychiatra.
Leczeniem depresji zajmuje się specjalista. W zależności od nasilenia schorzenia może to być psychoterapeuta. Czasami obok terapii uzasadnione jest włączenie leczenia farmakologicznego, które prowadzone jest przez lekarza psychiatrę. W stanach ciężkich depresji kiedy zagrożone jest życie chorego konieczne jest leczenie na oddziale zamkniętym. Więcej na temat leczenia depresji znajdziesz artykule na naszym blogu: Jak leczyć depresję?
Jej uzupełnieniem może być psychoterapia, którą poprowadzi psycholog – psychoterapeuta. O konieczności jej podjęcia decydują wspólnie lekarz psychiatra z pacjentem. Im wcześniej rozpoznana depresja i wdrożone prawidłowe leczenie, tym większa szansa na szybką poprawę.
Objawy depresji (nie muszą występować wszystkie):
CO BYWA ŻRÓDŁEM TYCH STANÓW?
Źródłem mogą być zwykłe, codzienne sytuacje, co jest dla Ciebie tym bardziej deprymujące, że wiesz, że nie powinny mieć miejsca:
Nerwice, czyli zaburzenia lękowe
Bezsenność i zaburzenia snu
Bezsenność przygodna i krótkotrwała może przytrafić się każdemu z nas, bez względu na wiek. Znacznie większym problemem jest jednak bezsenność przewlekła, która może rozwinąć się z zaburzeń przejściowych, ale niekiedy jest wynikiem przedłużającego się stresu, lęku lub występuje bez uchwytnego powodu.
Choroba afektywna dwubiegunowa jest przyczyną częstych zmian nastroju. Często wiąże się z szybko zmieniającym się tokiem myślenia czy zasobem energii, przez co leczenie choroby dwubiegunowej jest dość trudne i wymaga uważnego specjalisty i zazwyczaj pomocy psychiatry.
Objawy choroby dwubiegunowej są różne u różnych osób – niektórzy są bardziej podatni na manię, są bardzo pobudzeni, mają mnóstwo energii, podczas gdy inni są bardziej dotknięci zaburzeniami i spadkiem nastroju.
CHAD – Choroba Afektywna Dwubiegunowa
Objawy CHAD:
Leczenie CHAD jest długie i trudne, gdyż w chorobie tej obserwuje się częste nawroty. W leczeniu CHAD potrzebna jest pomoc psychoterapeuty i leczenie farmakologiczne.
Zaburzenia osobowości
Wskutek tego doświadczasz lęku, smutku, złości albo innych nieprzyjemnych i dezorganizujących emocji w sytuacjach dla innych ludzi niezrozumiałych. Miewasz kłopot by nad tymi emocjami zapanować lub je wyrazić w sposób adekwatny.
Osobowość to zespół Twoich cech psychicznych, które pomagają Ci dostosować się do zmieniających warunków życia.
Gdy zwiększa się tempo lub nasilenie stresu związanego z życiem, co w dzisiejszych czasach jest dość powszechne, Twoja zdolność adaptacji może być wystawiona na próbę.
Zaburzenia psychiczne wieku podeszłego
U osób w podeszłym wieku, poza doświadczeniem i dojrzałością, które stanowią atuty tego etapu życia, mogą pojawiać się nieznane wcześniej odczucia, np.:
Obserwujemy uzależnienia od:
Gdy substancje lub podejmowane przez nas zachowania służą regulacji naszego samopoczucia, gdy mamy problem by regulować swoje emocje i zachowanie w inny sposób, warto zasięgnąć konsultacji specjalisty.
Uzależnienia
Niekiedy wspomniane zachowania uzależnieniowe są konsekwencją obecności innych problemów czy zaburzeń psychicznych.
Maskują ich obecność lub odwrotnie pozostają w tle innych skarg wyrażanych przez pacjenta. Zdarza się, że zachowania uzależnieniowe stają się swego rodzaju samoleczeniem wynikającym z braku właściwej diagnozy czy dostępnych środków pomocy i wsparcia.
Psychoterapeuta będzie w stanie zdiagnozować i pokierować dalszym, zwykle wielokierunkowym postępowaniem.
Schizofrenia i inne zaburzenia psychotyczne
Wady wymowy
Jakie wady wymowy występują najczęściej?
Wady wymowy bardzo często bywają przyczyną niepowodzeń szkolnych, mogą doprowadzić do trudności dydaktycznych takich jak: dysleksja, dysgrafia, później dysortografia.
Według szkoły naszych babć problem wad wymowy jest typowy dla dzieci i mija sam, z wiekiem. Niestety takie podejście sprzyja utrwalaniu wady wymowy i powoduje, że jej likwidacja będzie wymagała więcej czasu i pracy. Z tego względu nie należy zwlekać z wizytą u logopedy w celu prawidłowej oceny stanu mowy dziecka. Warto skorzystać z konsultacji jak najwcześniej.
Odpowiednio wcześnie podjęta terapia logopedyczna znacznie skraca jej czas!
Kiedy udać się do logopedy:
Jeśli występuje którykolwiek z powyższych symptomów − warto skonsultować to z logopedą.
Czasami wystarczy jedna wizyta, by rozwiać wszelkie wątpliwości. Jeśli zajdzie taka potrzeba, logopeda dobierze odpowiedni zestaw ćwiczeń i pokaże jak je wykonać w domu.
Zaburzenia mowy
Zaburzenia mowy zdecydowanie mogą komplikować pacjentom życie.
Wśród nich wyróżniamy zarówno problemy związane z samym aparatem mowy (czyli np. z funkcjonowaniem mięśni okolic jamy ustnej i gardła), ale i zaburzenia mowy związane z chorobami neurologicznymi a nawet psychiatrycznymi.
Terapia logopedyczna zaburzeń mowy może przywrócić pacjentowi nie tylko radość życia, czy pomoże pozbyć się kompleksów.
Terapia zaburzeń mowy przywraca często możliwość komunikowania się z otoczeniem i zaspokajaniem podstawowych potrzeb.
Rodzaje zaburzeń mowy
ORM
Czyli opóźniony rozwój mowy, stan, w którym poziom mowy dziecka znacznie różni się od poziomu mowy jego rówieśników. Bywa on wynikiem indywidualnego tempa rozwojowego dziecka. Czasem jednak przyczyną może być również niepełnosprawność umysłowa czy uszkodzenia neurologiczne, dlatego niezwykle istotne jest znalezienie przyczyny występowania zaburzenia.
JĄKANIE
Polega na powtarzaniu pojedynczych sylab, słów a niekiedy fragmentów zdań. Typowe dla jąkania jest nietypowo wydłużanie słów oraz występowanie dłuższych przerw pomiędzy kolejnymi wypowiadanymi słowami.
afazja
Zaburzenie mowy, które powstaje na skutek uszkodzenia ośrodków mowy w korze mózgowej (udar mózgu, uraz). Polega na niemożności wyrażania myśli słowami lub też do niemożności rozumienia mowy. Może dotyczyć zarówno dzieci, jak i osób dorosłych które miały wcześniej wykształconą umiejętność mówienia. Najprościej mówiąc wyróżniamy dwa typy afazji: ruchową i czuciową, ale najczęściej mamy do czynienia z afazją mieszaną.
mutyzm
Dziecko nie mówi lub jego mowa jest w znacznym stopniu ograniczona. Częstą przyczyną takiego stanu jest stresująca sytuacja, np. pójście do przedszkola czy nowej szkoły.
MOWA ROZSZCZEPOWA
Nazywana palatolalią, mową podniebienną. Prawie wszystkie osoby z rozszczepem (dzieci i dorośli) cierpią na zaburzenia artykulacji; obserwuje się też objawy opóźnionego rozwoju mowy w zakresie systemu fonologiczno-fonetycznego, czasem również leksykalnego i gramatycznego w zakresie nadawania i odbierania mowy. Rozszczep to wrodzona, nieprawidłowa przestrzeń lub szczelina występująca w wardze górnej, wyrostku zębodołowym i/lub na podniebieniu.
anartria
To całkowita niemożność tworzenia artykułowanych dźwięków, można powiedzieć, że jest to bardziej zaawansowana forma dyzartrii.
oligofazja
To zaburzenie językowe wywołane przez zaburzenia poznawcze, czyli upośledzenie umysłowe. Terapia logopedyczna polega nie tylko na kształceniu mowy, usprawniamy, ćwiczymy wiele innych funkcji, m.in. orientacji przestrzennej, koordynacji wzrokowo-ruchowo-słuchowej, spostrzegania oraz analizy i syntezy wzrokowo-słuchowej.
afonia i dysfonia
To całkowity lub częściowy bezgłos, zanik głosu wywołany niedowładem mięśni krtani. Do przyczyn zalicza się najczęściej nadmierny wysiłek głosowy, czynniki psychiczne oraz urazy. Afonia wymaga najczęściej interwencji laryngologicznej.
dyzartrię
Problemy, które dotyczą niewłaściwej artykulacji mowy. Dyzartria nie jest chorobą – jest bardzo istotnym objawem choroby. Zazwyczaj jest związane z uszkodzeniem mózgu w wyniku udaru, urazu, z nowotworem ośrodkowego układu nerwowego, chorobami neurologicznymi (SLA, SM) a nawet z boreliozą.
APARKSJA MOWY
Zaburzenie neurologiczne, które charakteryzuje się niezdolnością lub trudnością w wykonaniu znanych ruchów na komendę. W zależności od rodzaju apraksji, chorzy mają trudności z zapięciem guzików, pokazaniem języka czy wypowiadaniem słów.
parafazja
Polega na zachowaniu zdolności płynnego mówienia przy równoczesnym przekręcaniu wyrazów lub używaniu niewłaściwych słów, nieadekwatnych. Występuje przy uszkodzeniu struktur kory mózgowej odpowiedzialnych za mowę: ośrodka Wernickego (dysfazja sensoryczna), np. w wyniku choroby Alzheimera czy udaru niedokrwiennego, i obszaru kory mózgowej położonego peryferycznie od niego (dysfazja sensoryczna transkorowa).
ul. Hoża 27A/9
00-521 Warszawa
(wejście do Ośrodka od podwórza)
Nr rachunku bankowego:
ul. Hoża 27A/9
00-521 Warszawa
(wejście do Ośrodka od podwórza)